هن سبق ۾ هڪ مثالي ڳوٺ جو ذڪر ڪيو ويو آهي، جنهن جي آدمشماري ٽي هزار کن ٿيندي. سرڪار، ڳوٺ سڌار رٿا تي عمل ڪندي، ان جي سڌاري ۽ واڌري لاءِ وڏي رقم منظور ڪئي. ڳوٺ جون سڀ گهٽيون پڪيون ڪيون ويئون آهن، سڀني ماڻهن جا گهر به پڪا آهن. ڪني پاڻيءَ جي نيڪال لاءِ ناليون ٺاهيون ويئون آهن. ڳوٺ ۾ رٿابنديءَ سان وڻڪاري به ڪئي ويئي آهي. تعليم جي واڌاري لاءِ ڇوڪرن ۽ ڇوڪرين جا پرائمري ۽ مڊل اسڪول به آهن، جتي ڳوٺ ۽ ڀرپاسي وارن ٻين ڳوٺن جا ٻار به تعليم حاصل ڪري رهيا آهن. ڳوٺ ۾ هڪ سرڪاري اسپتال به آهي، جتي علاج جي سهولت موجود آهي. جانورن جي علاج لاءِ به هڪ اسپتال قائم ڪئي ويئي آهي. ڳوٺ ۾ برانچ پوسٽ آفيس، ٽيليفون ۽ پبلڪ ڪال آفيس به آهي. هڪ لائبرري به قائم ڪئي ويئي آهي. راند لاءِ هڪ وڏو ميدان به آهي. ڳوٺاڻن جي سهولت ۽ سک لاءِ هڪ مارڪيٽ به ٺهرائي ويئي آهي. آبادگار جي سهولت لاءِ ٻج ۽ ڀاڻ جو ڊيپو به آهي. درزي، ڌوٻي، حجم، واڍي، ڪنڀر ۽ لوهار جا دوڪان به آهن. ڳوٺ ۾ بجليءَ جو بندوبست به آهي. قومي شاهراهه کان ڳوٺ ڏانهن ايندڙ رستو به پڪو ڪرايو ويو آهي. ڳوٺ جا مسئلا حل ڪرائڻ لاءِ ”ڳوٺ سڌار سنگت“ قائم آهي. ڳوٺ ۾ هڪ فنڊ به قائم ڪيو ويو آهي، جنهن مان هوشيار شاگردن ۽ شاگردياڻين جي مدد ڪئي وڃي ٿي. واٽر سپلاءِ اسڪيم جي جڙي راس ٿيڻ سان ڳوٺاڻن کي پيئڻ جو صاف پاڻي ملي رهيو آهي. ڳوٺ ۾ ڇوڪرين لاءِ هڪ هنري اسڪول به آهي. ڳوٺ ۾ ننڍي پئماني تي گهرو صنعت کي به همٿايو وڃي ٿو.