آءٌ مهاڻو آهيان، منهنجو ڪم مڇي مارڻ آهي. ماڻهو مون کي ميربحر، ملاح، ناکئو ۽ ٻين مختلف نالن سان سڏيندا آهن. آءٌ سماج جي ڪيترن ئي بيڪار ۽ سست ماڻهن وانگر هٿ هٿ ۾ ڏئي ويهي ڪين رهندو آهيان، پر ڍنڍن، تلائن، دريائن ۽ سمنڊن جي پاڻيءَ مان مڇي مارڻ کان سواءِ درياهه ۽ سمنڊ ۾ ٻيڙي هلائي ۽ ٻيڙا هاڪاري ماڻهن کي پاڻي مان پار به ڪندو آهيان ته سير به ڪرائيندو آهيان.
منهنجي ڪهاڻي به عجيب آهي، پاڻي مان مڇيون ۽ ٻيا جانور پڪڙڻ ڏاڍو ڏکيو ڪم هو، اهو آءٌ ئي هيس، جنهن پاڻيءَ مان مڇي ۽ ٻين جانورن کي پڪڙڻ جو ڌنڌو اختيار ڪيو ۽ انسان ذات لاءِ مڇي ۽ ٻين پاڻيءَ جي جانورن جو گوشت مهيا ڪيو.
جيئن جيئن انسان ترقي ڪندو ويو، تيئن تيئن اسين به پنهنجي ڌنڌي ۾ ترقي ڪندا وياسين، جڏهن انسانن جي وڌندڙ آباديءَ لاءِ خوراڪ جو مسئلو سامهون آيو، تڏهن حڪومت کي به احساس ٿيو ته اسين مهاڻا ڪيتري نه ڪم وارا آهيون. اهوئي سبب آهي جو هاڻي حڪومت اسان جي ڌنڌي کي ٻين معزز پيشن وانگر معزز پيشي جو درجو ڏنو آهي. مون کي پنهنجي پورهئي تي فخر آهي. آءٌ سمنڊن، دريائن، تلائن ۽ ڍنڍن جي پاڻيءَ سان ويڙهه ڪري، پنهنجي ماڻهن کي خوراڪ پهچايان ٿو. جيڪا هڪ وڏي انساني خدمت آهي.
