الله سائينءَ جا لکين ڪرم جو هن اسان کي انسان جي شڪل ۾ پيدا ڪيو. انسان ئي ٻين مخلوقات کان افضل ترين آهي. انسان ذات جي ڀلائيءَ لاءِ الله تعاليٰ انهن مان ئي ڪن انسانن کي نبي ڪري موڪليو، جن انسان کي سڌي راهه ڏيکاري.انبياء ڪرام کان پوءِ ولين ۽ ڏاهن انسانن به پنهنجي قول ۽ فعل سان سٺيون ڳالهيون ٻڌايون، جن تي هلي انسان پنهنجي زندگي سهڻي نموني گذاري سگهي ٿو.
نبين، ولين ۽ ڏاهن انسان جا اهي سهڻا سخن ٿورن لفظن ۾ گهڻي معنيٰ رکن ٿا. اهي هر وقت صدا بهار ۽ قيمتي قول آهن، جن تي عمل ڪري هر انسان پنهنجو توڙي ٻين جو ڀلو ڪري سگهي ٿو.
• الله تعاليٰ قرآن شريف ۾ فرمائي ٿو:
”الله آڏو وڌيڪ مانَ وارو اهو آهي، جيڪو الله کان وڌيڪ ڊڄي“.
• حضور صلي الله عليه وسلم جن پاڙيسرين جي حقن جي باري ۾ فرمايو آهي:
”اهو ماڻهو مومن نٿو ٿي سگهي، جيڪو پاڻ ته ڍؤ ڪري کائي، پر سندس پاڙيسري بکيو هجي!“
• حضرت سليمان عليه السلام جن سچ کي اٽل ڪرڻ لاءِ فرمائي ٿو:
”سچ ڪڏهن به ڪوڙ کان نٿو هارائي.“
• حضرت علي رضي الله عنه جن مصيبت کي منهن ڏيڻ لاءِ فرمائن ٿا:
”مصيبت ۾ گهٻرائڻ ان کان به وڏي مصيبت آهي، ان ڪري مصيبت کي ڏاهپ ۽ ڌيرج سان ئي منهن ڏيڻ گهرجي.“
• حضرت عمر رضي الله عنه جن سستي ڇڏڻ بابت فرمائين ٿا:
”اڄ جو ڪم سڀاڻي تي نه ڇڏيو“.
• ڏاهو سقراط فرمائي ٿو:
”هر سک کان پوءِ ڏک ۽ هر ڏک کان پوءِ سُک آهي.“
• ان باري ۾ حضرت شاهه عبداللطيف ڀٽائي رحه فرمائي ٿو:
”ڏک سکن جي سونهن گهوريا سک ڏکن ري.“
• حضرت محمد صلي الله عليه وسلم جن رستي تان معمولي تڪليف ڏيندڙ شيءِ کي هٽائڻ بابت فرمائين ٿا:
”رستي تان ڪنڊو يا پٿر هٽائي ڇڏڻ به اجر ۽ ثواب جو ڪم آهي.